میکرو داکت چیست و چه کاربردی دارد؟

هرچند که این میکرو داکت ها یک مسیر مستقل برای فیبر بوجود می آورند که ممکن است کمی غیر اقتصادی باشد، اما اگر از این پدیده در کف واحد ها استفاده کنیم، هم امنیت و هم سلامت فیبر ها را می توانیم بیش از پیش برای خدمات پشتیبانی شبکه و سخت افزار تضمین کنیم. حال در این راه باید یک سری از نکات استفاده از این داکت ها را بدانیم تا بتوانیم بهترین بهره وری را از آن ها داشته باشیم. این نکات شامل موارد زیر می شوند:

• فاصله بین دو نقطه اتصال نباید از 25 متر بیشتر باشد.
• در این مسیر “میکرو داکت” ها که 25 متر است نباید بیش از دو انحنا 90 درجه یا یک انحنای 180 درجه وجود داشته باشد و اگر این اتفاق بیفتد باید از ابزاری مانند Pull Box یا جعبه کشش استفاده بشود.
• برای لوله هایی که قطر آن ها از 5 سانتی متر کمتر است باید حداقل شعاع خمش 6 برابر قطر داخلی باشد و برای لوله های بالای 5 سانتی متر هم باید شعاع خمش ما 10 برابر قطر داخل باشد.
• هیچگونه پیچ خوردگی ای نباید در مسیر کابل ها باشد.
• میزان نیروی کشش کابل، ارتباط مستقیمی با اجزای المان های میکرو داکت ها مثل طول لوله، جنس روکش، تعداد خم ها و دیگر موارد دارد، برای همین هم طراحی شبکه میکرو داکت نباید به گونه ای باشد که نیوری کشش مورد نیاز از ظرفیت اسمی فیبر بیشتر باشد. این نیرو را هم می توان با استفاده از روان ساز کاهش بدهیم.
• طراحی Pull Box به صورت یک مسیر مستقیم دیده می شود که باید از نصب و طراحی در مخل های با قوس ملایم از آن خود داری کنیم که این Pull Box ها باید دارای ابعاد تجاری ای از 27 اینچ تا 103 اینچ باشند.
• هنگامی که میکرو داکت ها به یک نقطه اجتماع می رسند، باید چیزی حدود بین 2.5 الی 7.5 سانتی متر بالا از کف اتاق قرار بگیرند. که این موضوع باعث می شود که در هنگام ساخت و ساز و بتن ریزی، مایعات به داخل داکت ها نفوذ نکنند و لوله گرفته نشود. البته که باید تاکید کرد که به هیچ عنوان استفاده از کانال های فلزی توصیه نمی شود.
• تعداد انشعاب های مسیر، بر اساس سفارش به سازنده این داکت ها باشد.
• این بتن ریزی روی مسیر ها می تواند به صورت یک مرحله ای و یا دو مرحله ای صورت بگیرد.