مشخصات انواع کابل فیبر نوری + کاربرد آن ها
در این مقاله قرار است به سراغ انواع کابل فیبر نوری برویم که در مقالات قبلی درباره مزیت ها و معایب آن صحبت کردیم. کابل های فیبر نوری برای مقاصد زیادی به کار می روند و یکی از مهمترین زمینه های استفاده از آن ها هم شبکه می باشد. این کابل ها خاصیت های جالبی دارند که به هرکدام از آن ها پرداختیم اما مهمترین قابلیت آن ها این است که می توانند اطلاعات شبکه را در مسافت های طولانی تر برقرار کنند. حال در این مقاله قرار است این نوع کابل ها را دسته بندی کنیم و ببینیم که این کابل ها بر چه اساس دسته بندی می شوند و کاربرد های هرکدام را هم بررسی کنیم. در این مقاله همراه ما باشید که به سراغ دسته بندی این نوع کابل ها برویم.این کابل ها در خدمات پشتیبانی شبکه و سخت افزار نیز نقش بسزایی دارد.
همانطور که انواع کابل فیبر نوری بسیار زیاد است در شبکه استفاده بسیاری نیز دارند. این کابل ها با اینکه قیمت بالایی دارند و کابل کشی آن ها هم بسیار حساس است، از مزایایی برخوردار هستند که به خاطر همین مزایای بی شمار از آن ها در پشتیبانی شبکه های کامپیوتری بسیار استفاده می کنند. حال ما در این مقاله به سراغ انواع کابل فیبر نوری رفته ایم تا هر کدام از دسته بندی آن ها را بررسی کنیم که شما هم برای استفاده از این نوع کابل ها کارتان راحت تر باشد.استفاده درست و اصولی از این کابل ها نقش بسیار مهمی در نگهداری شبکه دارد.
انواع کابل فیبر نوری بر اساس اشعه ای که از آن ها می گذرد
فیبر نوری Single-Mode: این مورد از “انواع کابل فیبر نوری” هسته های 9 میکرونی کوچک دارند که می توانند نور لیزر مادون قرمز با طول موج 1300 تا 1550 نانومتر را درون خود هدایت کنند. این فیبر ها در حداکثر طول 70 کیلومتر مورد استفاده قرار می گیرند اما اگر تجهیزات مخصوص آن ها باشد تا 150 کیلومتر را هم پشتیبانی شبکه می کنند.
فیبر نوری Multi-Mode: این نوع از فیبر ها هسته 62/5 میکرونی دارند پس هسته آن ها از “فیبر نوری” Single-Mode بزرگتر است. این فیبر نوری ها نور مادون قرمز گسیل شده را از دیودهای نورگسیل LED با طول موج 850 تا 1300 نانومتر درون خود هدایت می کنند.
کابل های Single-Mode گران تر از کابل های Multi-Mode هستند و شعاع انحنای بالاتری دارند که زاویه خمش آن ها کم است. بیشتر کابل های فیبر نوری Multi-Mode هستند.
انواع کابل فیبر نوری بر اساس ساختار
فیبر نوری شیشه ای
جنس هسته این مورد از انواع کابل فیبر نوری از شیشه می باشد. این نوع فیبر نوری معمولا بسیار ظریف است و نمی شود آن را برید و قابلیت اصطلاح و تقسیم هم ندارد. این کابل ها انعطاف پذیری کمی دارند و اتصالات انتهایی آن ها دارای انواع آداپتور می باشد. این فیبر ها در برابر حرارت بالا، فشار مکانیکی و مواد شیمیایی طبیعی عمل می کنند.
فیبر نوری پلاستیک
این مورد از انواع کابل فیبر نوری از مواد پلیمری یا به اصطلاح POF ساخته شده است و هسته آن از اکرلیک یا PMMA می باشد. قطر هسته این فیبر ها معمولا یک میلی متر است که همین موضوع باعث شده است که نور در آن ها به سرعت و خیلی آسان عبور کند. این فیبر ها از نور های قرمز و سبز بی ضرر استفاده می کنند برای چشم آسیب زا نیستند. الیاف فیبر نوری پلاستیکی را می توان برای مصارف خانگی هم مورد استفاده قرار داد به این دلیل که ضرری برای کودکان ندارد. این فیبر ها برای ایجاد روشنایی، تزئینات، دکوراسیون و شبکه بسیار کاربرد دارند. همچنین از آن ها در تجهیزات پزشکی و بهداشتی نیز استفاده می شود.
فیبر نوری سیلیکا
به این مورد از انواع کابل فیبر نوری ، فیبر نوری با روکش پلاستیکی هم می گویند که از جنس سیلیکا و پلیمر می باشد. این نوع فیبر ها دارای کرنش الاستیک بالا، چقرمگی بالای شکستگی، انعطاف پذیری بسیار بالا در برابر خم شدن، حساسیت به کردنش نسبت به سیلیس و ضریب منفی گرماسنجی می باشند. دوام این نوع فیبر های نوری معمولا بیشتر از دو مورد بالایی می باشد.
انواع فیبر های نوری بر حسب مواد هسته آن ها
فیبر نوری با ضریب شکبت پله ای
در این نوع از فیبر ها که به آن ها Step Index هم می گویند، اول لایه هسته را با ضریب شکست و قطر مشخص می کنند و سپس روی آن یک لایه روکش با ضریب شکست کمتر می کشند. به همین صورت این مورد از انواع کابل فیبر نوری به وجود می آید که ضریب شکست آن در مرز بین هسته و روکش به صورت ناگهانی تغییر می کند.
فیبر نوری با ضریب شکست مرحله ای
به این نوع از انواع کابل فیبر نوری Graded Index هم می گویند که در این کابل ها، ضریب شکست هسته به آرامی و با دور شدن از مرکز رو به کاهش می روند و در مرز 50 تا 5.622 میکرون از مرکز هسته هم به حداقل خود می رسند. همین وضعیت باعث می شود که مرز بین ناحیه هسته و روکش به صورت یک سطح آینه ای عمل نکند و پرتو های نور را به صورت منحنی وار و به صورت شکسته شده به سوی هسته برگرداند.
تقسیم بندی کابل های فیبر نوری بر اساس محیط
کابل های فیبر نوری برای استفاده در بیرون از ساختمان
به این نوع کابل ها از انواع کابل فیبر نوری Outdoor هم می گویند. این کابل ها برای ایجاد ارتباط بین ساختمان ها در خارج از ساختمان به کار می رود. حداکثر فاصله ای که این کابل ها می توانند در داخل ساختمان وارد شوند 10 متر می باشد. از این کابل ها به عنوان فیبر های خاکی هم یاد می شوند که با دو نوع OBUC و OBFC به بازار عرضه می شوند.
کابل های فیبر نوری برای استفاده در درون ساختمان
این نوع از انواع کابل فیبر نوری که به آن ها Indoor هم می گویند برای استفاده در Backbone شبکه در ساختمان استفاده می شوند. این کابل ها دارای محافظ فیزیکی هستند می توان از 6 تا 144 تیوب برای آن ها استفاده کرد که داخل هر تیوب یک ژل بی رنگ است که انعطاف پذیری فیبر را تا حد زیادی بالا می برند و آن را در برابر ضربه مقاوم می کنند. اگر این کابل ها آتش بگیرند از خودشان گاز سمی تصاعد نمی کنند، در باربر شعله ور شدن مقاوم اند، خم نمی شوند و ظریف و بسیار انعطاف پذیر هستند. این کابل ها با دو نوع OCUC و OCFC به بازار عرضه می شوند.
تفاوت فیبر نوری Single-Mode و Multi-Mode
فیبر نوری Single-Mode:
- فیبر نوری با هسته کوچک (حدود 9 میکرومتر) که برای انتقال نور لیزر در مسافت‌های طولانی استفاده می‌شود.
- موارد استفاده: مناسب برای ارتباطات دوربرد مانند ارتباطات بین شهری و زیرساخت‌های اصلی شبکه.
فیبر نوری Multi-Mode:
- فیبر نوری با هسته بزرگتر (50 یا 62.5 میکرومتر) که برای انتقال نور LED در فواصل کوتاه‌تر و داخل ساختمان‌ها استفاده می‌شود.
- موارد استفاده: مناسب برای ارتباطات کوتاه‌برد مانند شبکه‌های محلی (LAN) و اتصالات داخل ساختمان.
جدول مزایا و معایب
| ویژگی | Single-Mode | Multi-Mode |
|---|---|---|
| مزایا | انتقال داده با سرعت بالا و فاصله طولانی | نصب آسان و هزینه کمتر |
| پهنای باند وسیع‌تر | مناسب برای فواصل کوتاه و داخل ساختمان | |
| معایب | هزینه بالاتر تجهیزات و نصب | پهنای باند و فاصله انتقال محدودتر |
| نیاز به منبع نوری دقیق‌تر (لیزر) | تداخل سیگنال بیشتر به دلیل بازتاب نور | |
| موارد استفاده | ارتباطات بین شهری و زیرساخت‌های اصلی شبکه | شبکه‌های محلی (LAN) و اتصالات داخلی |
پاسخ: کابل فیبر نوری از الیاف نوری ساخته شده و برای انتقال داده‌ها با سرعت بالا و فواصل طولانی استفاده می‌شود.
پاسخ: کابل Single-Mode دارای هسته کوچکتری است و برای فواصل طولانی مناسب است، در حالی که کابل Multi-Mode دارای هسته بزرگتری است و برای فواصل کوتاه‌تر و محیط‌های داخلی استفاده می‌شود.
پاسخ: سرعت بالا، پهنای باند وسیع، مقاومت در برابر تداخل الکترومغناطیسی و امکان انتقال داده‌ها در فواصل طولانی.
پاسخ: استفاده در دیتاسنترها، شبکه‌های اینترنتی، شبکه‌های خانگی، ارتباطات تلفنی و سیستم‌های امنیتی.
پاسخ: نصب کابل فیبر نوری نیاز به تجهیزات خاصی دارد و باید توسط تکنسین‌های متخصص انجام شود. همچنین، استفاده از کانکتورهای مناسب و تست اتصال‌ها ضروری است.
این مطلب رو به اشتراک بگذار...
